بهترین چیز رسیدن به نگاهی ست که از حادثه ی عشق تر است

گوش کن جاده صدا می زند از دور قدم های ترا

چشم تو زینت تاریکی نیست

پلک ها را بتکان

کفش به پاکن و بیا

و بیا تا جایی که پر ماه به انگشت تو هشدار دهد

و زمانی روی کلوخی بنشیند با تو

و خرامیده شب اندام ترا

مثل یک قطره آواز به خود جذب کند

پارسایی است در آنجا که ترا خواهد گفت

«بهترین چیز رسیدن به نگاهی ست که از حادثه ی عشق تر است»