آرام در کنار پنجره ام نشسته ام
و دل داده ام به صدای باران که اشک هایم را زمزمه می کند
.داستان دلتنگی بلند است
و فرصتی نمانده برای گفتن،
شاید وقتی دیگر، بگویم
از تنگی قفس