تـنها

   تـنها

چند روز ا‌ست، بغض گریه‌های خسته‌ام را بر دوش گرفته‌ام
و هیچ دلتنگی را.

چند ماه است، گلویم پر از آواز است
و هیچ شنونده‌ی را.

چند سال است، دیوانم پر از شعر است
و هیچ خواننده‌ی را،

نمی‌یابم
تا اشک و آواز و شعرم را برایش بگذارم