تو که اینجا باشی دنیا سهم من، میشه همیشه
روزای آفتابی من بی تو که ابری نمیشه
بیخیال از اینجا رفتی پشتسر نگاه نکردی
تودلت نگفتی پس اونهمه خاطره چی میشه
اگه مهربون میموندی، دیگه تنها نمیموندم
خودمو پیدا می کردم توی شب جا نمیموندم
لااقل یه بار بیانصاف یه سلامی ، یه کلامی
کاشکی همون لحظه اول نامههاتو میسوزوندم
گوش بده به حرفام امشب اگه خوابی یا که بیدار
این جدایی تا ابد نیست برو به امید دیدار
اگه یه روزی دل تو سنگ گریههای من شد
وعده ما کنج حسرت زیر سایه سپیدار