اگر بعد از مرگم از تو پرسیدند : آن وجودی را که
زمانی با تو میدیدند که بود؟
بگو: دنیایی از عشق بود که درحسرت رسیدن به
کرانه عشق مرد.
بگو: دیوانه ی بت پرستی بود که بتش را دیوانه
وار دوست می داشت.
بگو: اشک در بدری بود که به هیچ دیده ای به جز
دیده ی من آشیان نداشت.
بگو: برای اندک زمانی با من بود ولی تا آخرین
لحظه هایش می گفت :
تــا ابـــد دوستت دارم
سیاوش
دوشنبه 6 خردادماه سال 1387 ساعت 08:00 ب.ظ