رفتن دلیل نبودن نیست

رفتن دلیل نبودن نیست ....
در آسمان تو پرواز می کنم . عصری غمگین و غروبی غمگین تر در پیش . منِ بی زار از کرده خویش دل نامهربانم را به دوش می کشم تا آنسوی مرزهای انزوا پنهانش کنم .
در اوج نیزارهای پشیمانی به همه ابرهای سیاه که با من از یک طایفه اند سلام می گویم .
تو باور نکن اما من عاشقم . رفتن دلیل نبودن نیست .
در غروب آسمان تو شاید در شب خویشتن چگونه بی تو گم شوم
ترا تا فردا .....
تا سپیده خواهم برد .....
و به یاد تو و عشق تو خواهم مرد ....

تو باور نکن اما .....