هر چه هستی ، باش
با توام
ای لنگر تسکین !
ای تکانهای دل !
ای آرامش ساحل !
با توام
ای نور !
ای منشور !
ای تمام طیفهای آفتابی !
ای کبود ِ ارغوانی !
ای بنفشابی !
با توام ای شور ، ای دلشوره ی شیرین !
با توام
ای شادی غمگین !
با توام
ای غم !
غم مبهم !
ای نمی دانم !
هر چه هستی باش !
اما کاش...
نه ، جز اینم آرزویی نیست :
هر چه هستی باش !
اما باش
سیاوش جان
بیشتر نوشته ها ت رو خوندم
با احساس و بی ریا
سعی میکنم نوشته های قبلی ات را نیز در یه فرصت مناسب ببینم
راستش یه جورایی بهت نزدیکم
به خونه من هم سر بزن
خیلی دوست دارم نظرتو بدونم
منتظرت هستم
دلت سبز سبز سبز