چرا

   چرا  آتیش  این  دل ،  کم  نمیشه          چرا  کارم   شده  ماتم ،  همیشه

          چرا  دلها شده ،  پاییزی  و سرد          چر ا بیرون  نمیره  از  دلم  درد

          چرا  بازی  شده ،  دنیا  برامون          چرا  گشته  دورنگی ها  فراوون 

          چرا دنیا  دلش ، از جنس  سنگه          چرا با  این  تنه  خستم ،  میجنگه 

          چرا زخمی  شده ،  قلبم  دوباره          چرا  کرده ،  دلم  رو  پاره  پاره

          داره دل میکنه، جسمم رو نابود          زده  رو  آرزوهام  ، مهر مردود

          میخواد تن رو تویه  آتیش ببینه          میخواد  تا  پای  خاکستر ،  بشینه 

          میگه رقتن به سمت دل ، گناهه          به  سوی دل بری ، عمرت تباهه

          همینه  جرم  تو ، باید  بسوزی          دم  از دم  برکشی  و  لب بدوزی