می تونی

می تونی نگاهم نکنی

اما نمی تونی جلوی چشمای منو بگیری

می تونی بگی دوست ندارم

اما نمی تونی بگی دوسم نداشته باش

می تونی از پیشم بری

اما نمیتونی بگی دنبالم نیا

پس من نگاهت می کنم

دوست دارم

وتا ابد دنبالت میام

بی تو

بی تو نه امور جهان لنگ میشه

نه بین زمین و آسمون جنگ میشه ،

نه کوه آب میشه نه آب سنگ میشه ،

فقط دل من واسه تو تنگ میشه

عشقنمی پرسه تو کی هستی؟  فقط میگه : تو مال منی

 عشق نمی پرسه اهل کجایی؟فقط می گه : تو قلب منی

عشق نمی پرسه تو چیکار می کنی ؟فقط می گه :تو باعث می شی قلب من به ضربان بیفته

عشق نمی پرسه چرا دور هستی؟ :فقط میگه با منی همیشه

عشق نمی پرسه دوسم داری؟:فقط می گه  دوستت دارم

                                                       دوستت دارم دیوونه

زندگی

زندگی

زندگی گل زردی است بنام غم ،

فریاد بلندی است بنام آه ،

آئینه شکسته ایست بنام دل

مروارید طلایی است بنام اشک .

رندی را گفتند . درد بی درمان چیست ؟
گفت . غم عشق
پرسیدند . غم عشق چگونه طاقت فرسا شود
گفت . در فراق یار
گفتند . فراق یار چگونه جلوه گری کند
گفت . با آه جگر سوز
پرسیدند . جانکاه تر از غم عشق و فراق یار وسوز جگر
گفت . آن است که عاشق از ابراز عشق به معشوقش درماند
گفتند . چه سازد عاشقی که به این درد مبتلا ست
گفت . تنها بماند و بسوزد و بسازد
پرسیدند .حاصل سوختن و ساختن
گفت . مرگ جان و حیات جسم . . . بمیرد قبل از آنکه بمیرد
گفتند . چگونه
گفت . درموت جسم فانی شود و روح باقیست..
اما عاشق سینه سوخته ناتوان را روح بمیرد و جسم در حیات
پرسیدند . اگر فی الحال خرقه تهی کند
گفت . جاودانه در بهشت خواهد ماند
گفتند . نقری که برازنده سنگ مزارش باشد
گفت .
بر سر تربت ما چون گذری همت خواه
که زیارتگه رندان جهان خواهد شد

برای تو

تقدیم به تو  

_________@@@@@@@@__________@@@@
________@@@________@@_____@@@@@@@
________@@___________@@__@@@______@@
________@@____________@@@__________@@
__________@@________________________@@
____@@@@@@_________@@@@@_______@@
__@@@@@@@@@__@@@@@@@________@@
__@@____________@@@@@@@@@_______@@
_@@____________@@@@@@@@@@_____@@
_@@____________@@@@@@@@@___@@@
_@@@___________@@@@@@@______@@
__@@@@__________@@@@@________@@
____@@@@@@_______________________@@
_________@@_________________________@@
________@@___________@@___________@@
________@@@_______@@@@@@@@@@@
_________@@@_____@@@_@@@@@@@
__________@@@@@@@
___________@@@@@_@
____________________@
____________________@
_____________________@
______________________@
______________________@____@@@
______________@@@@__@__@_____@
_____________@_______@@@___@@
________________@@@____@__@@
_______________________@
______________________@
_____________________@
____________________@
___________________@

خیانت

خندیدم تورا بازباآن دیگری دیدم تورا                   جای قهرواخم،
بازگفتی اشتباهت دیده ام                      گفتمت باشد،بخشیدم تورا
بازهم این قصه ات تکرار شد                  بارقیبان رفتنت اِنکارشد
آنقدرکردی که دیگر قلبِ من                   ازتووازعشقِ توبیزارشد
آن رقیبان یک شبت می خواستند              ذرّه ذرّه پاکی ات می کاستند
شب به مهمان خانه ات مهمان شدند             صبح اما ازبرت برخاستند
آمدی گفتی پشیمانی دگر                      زین پس اماپاک می مانی دگر
گفتمت توبه به گرگان چاره نیست                گفتی ام چون که ایمانی دگر
گفتمت باشد،بخشیدم تورا                        اخم وا کردم و خندیدم تورا
زین حکایت ساعتی نگذشت تا                  باز با آن دیگری دیدم تورا
بر گرفته از کتاب کافه نادری«دکتر شاهکار بینش پژوه»

حرف شب عید

حرف شب عید

تو نیستی هفت سینم چیدن نداره

می گن عیده ولی دیدن نداره

ببین قلبم شکست اما نترسی

ترقه بازی ترسیدن نداره

یکی خواستش دل و چیزی نگفتم

دل خالی که دزدین نداره

تو این دیونه رو باز امتحان کن

ولی عاشق که سنجیدن نداره

می گی شاید که خوابم رو ببینی

چشای خیس که خوابیدن نداره

می گم چشم تو باشه قبله من؟

می گی چش که پرستیدن نداره

هوای چشمم امشب ابر ابره

ولیکن نای باریدن نداره

نگات کاش چشمه بود و مال من بود

حالا دریاست و نوشیدن نداره

ازت خواستم بپرسم اما دیدم

جواب نه که پرسیدن نداره

نگاهت

نگاهت در زلال آب پیداست

حضور فصل باران با تو زیباست

چگونه با دوبیتی از تو گویم

سزاوار نگاهت بیش از اینهاست

زندگی

زندگی

زندگی به من آموخت چگونه اشک بریزم

ولی به من نیاموخت چگونه سرازیرش کنم

 زندگی به من آموخت چگونه دوست داشته باشم

 ولی نیاموخت چگونه فراموش کنم

یک بغل دلواپسی....!

عشق گاهی خواهش برگ است در اندوه تاک
عشق گاهی رویش برگ است در تن پوش خاک

عشق گاهی ناودان گریه ی اشک بهار
عشق گاهی طعنه بر سرو است در بالای دار

عشق گاهی یک تلنگر بر زلال تنگ نور
پیچ و تاب ماهی اندیشه در ژرفای تور

عشق گاهی می رود آهسته تا عمق نگاه
همنشین خلوت غمگین آه

عشق گاهی شور رستن در گیاه
عشق گاهی غرقه ی خورشید در افسون ماه

عشق گاهی سوز هجران است در اندوه نی
رمز هوشیاریست در مستی می

عشق گاهی آبی نیلوفریست
قلک اندیشه ی سبز خیال کودکیست

عشق گاهی معجز قلب مریض
رویش سبزینه ای در برگ ریز

عشق گاهی شرم خورشید است در قاب غروب
روزه ای با قصد قربت ذکر بر لب پایکوب

عشق گاهی هق هق آرام اما بی صدا
اشک ریز ذکر محبوب است در پیش خدا

عشق گاهی طعم وصلت می دهد
مزه ی شیرین وحدت می دهد

عشق گاهی شوری هجران دوست
تلخی هرگز ندیدن های اوست
0
عشق گاهی یک سفر در شط شب
عشق پاورچین نجوای دو لب

عشق گاهی مشق های کودکیست
حس بودن با خدا در سادگیست

عشق گاهی کیمیای زندگیست
عشق در گل راز ناپژمردگیست

عشق گاهی هجرت از من تا ما شدن
عشق یعنی با تو بودن ما شدن

عشق گاهی بوی رفتن می دهد
صوت شبناک تو را سر می دهد

عشق گاهی نغمه ای در گوش شب
عادتی شیرین به نجوای دو لب

عشق گاهی می نشیند روی بام
گاه با صد میل می افتد به دام

عشق گاهی سر به روی شانه ای
اشک ریز آخر افسانه ای

عشق گاهی یک بغل دلواپسی
عطر مستی ساز شب بو اطلسی
عشق گاهی هم حکایت می کند
از جدایی ها شکایت می کند

عشق گاهی نو بهاری گاه پاییزی سرخ زرد!
گاه لبخندی به لب های تو گاهی کوه درد

عشق گاهی دست لرزان تو می گیرد درون دست خویش
گاه مکتوب تورا ناخوانده می داند زپیش

عشق گاهی راز پروانه است پیرامون شمع
گاه حس اوج تنهاییست در انبوه جمع

عشق گاهی بوی یاس رازقی
ساقدوش خانه ی بن بست یاد مادری

عشق گاهی هم خجالت می کشد
دستمال تر به پیشانی عالم می کشد

عشق گاهی ناقه ی اندیشه ها را پی کند
هفت منزل را تا رسیدن بی صبوری طی کند

عشق گاهی هم نجاتت می دهد
سیب در دستی و صاحبخانه راهت می دهد

عشق گاهی در عصا پنهان شود
گاه بر آتش گلستان می شود

عشق گاهی رود را خواهد شکافت
فتنه ی نمرودیان زو رنگ باخت

عشق گاهی خارج از ادراک هاست
طعنه ی لولاک بر افلاک هاست
عشق گاهی استخوانی در گلوست
زخم مسماریست در پهلوی دوست

عشق گاهی ذکر محبوب است بر نی های تیز
گاه در چشمان مشکی اشک ریز

عشق گاهی خاطر فرهاد و شیرین می کند
گاه میل لیلی اش با جام مجنون می کند

عشق گاهی تاری یک آه بر آیینه ای
حسرت نا دیدن معشوق در آدینه ای

عشق گاهی موج دریا می شود
گاه با ساحل هم آوا می شود

عشق گاهی چاه را منزل کند
یوسفین دل را مطاع دل کند

عشق گاهی هم به خون آغشته شد
با شقایق ها نشست و هم نشین لاله شد

عشق گاهی در فنا معنا شود
واژگان دفتر کشف و تمناها شود

عشق را گو هرچه می خواهد شود

با تو اما عشق پیدا می شود
بی تو اما عشق کی معنا شود...؟

کیوان شاهبداغی

غم تلخ جدایی

تو را با دیگری دیدم که گرم گفتگو بودی

با او آهسته می رفتی سرا پا محو او بودی

صدایت کردم و بر من چو بیگانه نگه کردی

شکستی عهد دیرین را گنه کردی گنه کردی

گناهت را نمی بخشم گناهت را نمی بخشم
 
من از این پس به همه عشق جهان می خندم

به هوس بازی این بی خبران می خندم

من از آن روزی که دلدارم رفت

به غم و شادی این بیخبران می خندم  

خداحافظ برای تو رهایی داشت  

برای من غم تلخ جدایی داشت