تعبیر عشق

تعبیر عشق

زندگی را می توان درغنچه ها تفسیر کرد
با نگاه سبز باران عشق را تعبیر کرد
 زندگی راپر ز احساس کبو تر ها نمود
کینه را با نگاه ساده ای زنجیر کرد
همچو شبنم چشم را درچشم شقایهاگشود
طرح یک لبخند را بر برگ گل تصویر کرد
زندگی را می توان در خلوت هر صبحدم
با وضوئی با دعایی با  خدا  تقدیر کرد
 
کاش میشد لحظه ها را قاب کرد 
                                         روزهای تیره را خواب کرد....

آخرین لحظه .......

 
زندگی ساختن را یاد گرفته ایم اما نه زندگی کردن را ، تنها به
 
زندگی ، سالهای عمر را افزوده ایم نه زندگی را به سالهای عمرمان.
 
بیشتر خرج می کنیم اما کمتر داریم بیشتر می خریم اما کمتر لذت می بریم .
 
ما تا ماه رفته و برگشته ایم ، اما قادر نیستیم برای ملاقات همسایه جدیدمان
 
از یک سوی خیابان به آن سو برویم .
 
بیشتر می نویسیم اما کمتر یاد می گیریم ، بیشتر برنامه می ریزیم اما کمتر
 
به انجام می رسانیم .
 
فضای بیرون را فتح کرده ایم اما نه فضای درون را ،‌ ما اتم را شکافته ایم
 
اما نه تعصب خود را .
 
عجله کردن را آموخته ایم ، نه صبر کردن را .
 
درآمدهای بالاتری داریم اما اصول اخلاقی پایین تر ، فرصت بیشتر اما
 
تفریح کمتر ، درآمد بیشتر اما طلاق بیشتر ، منازل رویایی اما خانواده ای
 
از هم پاشیده ......
 
زندگی فقط حفظ بقا نیست ، بلکه زنجیره ای از لحظه های لذت بخش است
 
زمان بیشتری را با خانواده و دوستانتان بگذرانید و جاهایی را که دوست
 
دارید ببینید ، در ایوان بنشینید و منظره را تحسین کنید .
 
عباراتی مانند : یکی از این روزها و روزی را از فرهنگ لغت خود
 
خارج کنید .
 
 بیایید نامه ای را که قصد داشتیم ، یکی از این روزها بنویسیم همین
 
امروز بنویسیم .
 
بیایید به خانواده و دوستانمان بگوییم که چقدر آنها را دوست داریم .
 
هیچ چیزی را که می تواند به خنده و شادی شما بیفزاید به تاخیر نیندازید .
 
هر روز ، هر ساعت و هر دقیقه خاص است و شما نمی دانید که شاید
 
آن می تواند *آخرین لحظه* باشد .

از سر خشم مشتی به دیوار کوفتم در تاریکی
به جای انگشتانم قلبم درد گرفت !
چراغ را روشن کردم ...
دیدم مشت بر آینه کوفته ام !

عشق این است ...

عشق پرنده ای زرین است که از آن می توان بر هویت زندگی نگریست
و دریچه ای رو به خوشبختی دید.
عشق عینکی است که از ورای آن زندگی زیباست و معشوق زیباترین.
عشق رویایی است شیرین که بین عاشق و معشوق دیده می شود.
آری عشق دریایی است که غریق در آن به زندگی دست می یابد و در
آن جز پری ماهی زندگی نمی کند.  

نوشته شده توسط یکی از دوستانم

عشق یعنی...

عشق یعنی همچو من شیدا شدن

                                                عشق یعنی قطره دریا شدن

عشق یعنی یک شقایق غرق خون

                                               عشق یعنی درد محنت در درون

عشق یعنی سوز نی آه و شبان

                                               عشق یعنی معنی رنگین کمان

نگاهم کرد

 نگاهم کرد پنداشتم دوستم دارد نگاهم کرد در نگاهش صد شور عشق خواندم نگاهم کرد دل به او بستم نگاهم کرد.............. اما نه بعدها فهمیدم که او فقط نگاهم کرد. از زندگی اموختم که به هر نگاهی دل نبندم که همه نگاه ها پیام اور عشق نیستند همه نگاه ها معنی دوست داشتن نمی دهند همه نگاه ها بی ریا نیستند

با معصومیت کودکانه زندگی کن

به کودکانی نگاه کن که دو یا سه سال ه اند :اگر دقت کنی آنها مدام می خندند. تخیل آنها بسیار قوی ست . زندگی در نظر آن ها ماجراییست پر هیجان . وقتی چیزی را اشتباه می بینند فورا واکنش نشان می دهندواز خود دفاع می کنند و دوباره توجه ی خود را به لحظه ی اکنون معطوف می کنند دوباره سر گرم بازی می شوند دوباره به کشف ناشناخته ها می پردازند وتفریح می کنند کودکان در لحظه ی حال زندگی می کنند آنها از گذشته شرمنده نیستند آن ها نگران نیستند کودکان احساسات خود را بی پرده بیان می کنند آنها از عشق ورزیدن نمی هراسند شادترین لحظات زندگی ما لحظاتی هستند که ما مثل کودکان زندگی می کنیم آنقدر بی پیرایه می شویم که بی مها با عشق خود را ابراز می داریم اما چه بر سر ما آمده است ؟

عشق حقیقی

موسی مندلسون، پدر بزرگ آهنگساز شهیر آلمانی، انسانی زشت و عجیب‌الخلقه بود. قدّی بسیار کوتاه و قوزی بد شکل بر پشت داشت. موسی روزی در هامبورگ با تاجری آشنا شد که دختری بسیار دوست داشتنی به نام فرومتژه داشت. موسی در کمال ناامیدی، عاشق آن دختر شد، ولی فرومتژه از ظاهر و هیکل از شکل افتاده او منزجر بود. زمانی که قرار شد موسی به شهر خود بازگردد، آخرین شجاعتش را به کار گرفت تا به اتاق دختر برود و از آخرین فرصت برای گفتگو با او استفاده کند. دختر حقیقتاً از زیبایی به فرشته ها شباهت داشت، ولی ابداً به او نگاه نکرد و قلب موسی از اندوه به درد آمد.

 موسی پس از آن که تلاش فراوان کرد تا صحبت کند، با شرمساری پرسید:
- آیا می دانید که عقد ازدواج انسانها در آسمان بسته می شود؟
دختر در حالی که هنوز به کف اتاق نگاه می کرد گفت:
- بله، شما چه عقیده ای دارید؟
- من معتقدم که خداوند در لحظه تولد هر پسری مقرر می‌کند که او با کدام دختر ازدواج کند. هنگامی که من به دنیا آمدم، عروس آینده‌ام را به من نشان دادند، ولی خداوند به من گفت:
- «همسر تو گوژپشت خواهد بود.»
درست همان جا و همان موقع من از ته دل فریاد برآوردم و گفتم:
«اوه خداوندا ! گوژپشت بودن برای یک زن فاجعه است. لطفاً آن قوز را به من بده و هر چی زیبایی است به او عطا کن.»
فرومتژه سرش را بلند کرد و خیره به او نگریست و از تصور چنین واقعه‌ای بر خود لرزید.
او سالهای سال همسر فداکار موسی مندلسون بود.

اگر در گلبرگ دست هایت

از برای من مهربانی می آوردی

بر انگشتان خواهشت

پیوسته می باریدم

تا طراوت را در آنها

جاودان سازم

چند حرف زیبا

ما واقعا تا چیزی رو از دست ندیم قدرش رو نمی دونیم ولی در عین حال تا وقتی که چیزی رو دوباره به دست نیاریم نمی دونیم چی رو از دست دادیم .

 اینکه تمام عشقت رو به کسی بدی تضمینی بر این نیست که او هم همین کار رو بکنه پس انتظار عشق متقابل نداشته باش ، فقط منتظر باش تا اینکه عشق آروم تو قلبش رشد کنه و اگه این طور نشد خوشحال باش که توی دل تو رشد کرده

 در عرض یک دقیقه میشه یک نفر رو خرد کرد در یک ساعت میشه یکی رو دوست داشت و در یک روز میشه عاشق شد ، ولی یک عمر طول می کشه تا کسی رو فراموش کرد

 دنبال نگاهها نرو چون می تونن گولت بزنن، دنبال دارایی نرو چون کم کم افول می کنه ، دنبال کسی باش که باعث بشه لبخند بزنی چون فقط با یک لبخند میشه یه روز تیره رو روشن کرد ، کسی رو پیدا کن که تو رو شاد کنه

دقایقی تو زندگی هستن که دلت برای کسی اونقدر تنگ میشه که می خوای اونو از رویات بکشی بیرون و توی دنیای واقعی بغلش کنی

 رویایی رو ببین که می خوای ، جایی برو که دوست داری ، چیزی باش که می خوای باشی ، چون فقط یک جون داری و یک شانس برای اینکه هر چی دوست داری انجام بدی

 آرزو می کنم به اندازه ی کافی شادی داشته باشی تا خوش باشی ، به اندازه کافی بکوشی تا قوی باشی

 به اندازه کافی اندوه داشته باشی تا یک انسان باقی بمونی و به اندازه کافی امید تا خوشحال بمونی

خانه دوست کجاست؟

خانه دوست کجاست؟

در فلق بود که پرسید سوار.

آسمان مکثی کرد....

رهگذر شاخه نوری که به لب داشت به تاریکی شن ها بخشید

و به انگشت نشان داد سپیداری و گفت:

نرسیده به درخت

کوچه باغی است که از خواب خدا سبز تر است

و در آن عشق به اندازه پرهای صداقت آبی است.....

سهراب سپهری

میگفتی عاشق بارونی اما وقتی بارون میاد روی سرت چتر میگیری      

میگفتی عاشق برفی اما طاقت یه گوله برف را نداری 

میگفتی عاشق پرنده هایی اما به راحتی اونارو تو قفس میکنی.

میگفتی عاشق گلهایی اما خیلی راحت اونارو از شاخه جدا می کنی

اونوقت انتظار داری نترسم وقتی میگی دوستت دارم

  داشتم فکر می کردم به صدای تولد
 تولد هر چیزی یک صدای خاص دارد
 تولد یک نوزاد ، تولد یک جوجه اردک , تولد یک جوانه گندم ...
 خاک را شکافتن و دانه در آن نهادن , چقدر برای من لذت بخش است
 دانه را پوشاندن و به انتظار نشستن , چقدر بیشتر برایم لذت بخش است
 خاک سنگ دارد , و خارهای خشک
 و گاهی لانه مورچه های ریز و سیاه هم خراب می شود
 و مورچه های هراسان , انگشتان آدم را گاز می گیرند
 اما نفوذ , سرسختی می خواهد
 جای دانه , گرمترین گوشه دل خاک است
 آن جایی که کمی هم رطوبت باران روزهای قبل را دارد
 گاهی دلم می خواهد جای یک دانه باشم ,
 کسی از راه برسد و مرا در گرمترین گوشه دل خاک بکارد
 کسی چه می داند
 شاید جوانه های خجالتی و سبز رنگ دل سرخ من ,
 آن زیر ها تقلایی بکنند
 و من ریشه هایم را محکم کنم
 سالهاست که من تشنه جرعه ای آب
 قطره ای نوازش
 و اندکی خواب هستم
 خوابی که سرانگشتان نوازشگر آفتاب , بیدار گر آن باشد
 نه صدای گوشخراش زنگ ساعت شماطه دار ...

باز خواهم گشت

تقدیم به تمام عشاق و دردمندانی که در راه عشق فنا شدن.

دوباره باز خواهم گشت...

نمی دانم چه هنگام٬از کدامین راه...

ولی یکبار دیگر باز خواهم گشت...

و چشمان تو را با نور خواهم شست...

به دیوار حریم عشق یکبار دگر٬من تکیه خواهم کرد...

رسوم عشق ورزی را دوباره زنده خواهم کرد...

به نام عشق و زیبایی٬دوباره خطبه خواهم خواند...